Tworzenie kurtyn i wysłon

Narzędzie Tekstylia sceniczne służy do tworzenia prostych lub zakrzywionych kurtyn lub wysłon scenicznych, jak również stelaży typu „Pipe-and-Drape”. Aby narysować kurtynę, użyj narzędzia Tekstylia sceniczne lub utwórz polilinię, a następnie skorzystaj z polecenia Utwórz obiekty z kształtów (zob. Tworzenie obiektów z kształtów).

Aby wyświetlić punkty zawieszenia dla tekstyliów scenicznych, włącz opcję Klasy punktów zawieszenia w ustawieniach Braceworks (zob. Braceworks preferences).

1. Włącz narzędzie i zaznacz wybrany tryb. Zalecamy użycie trybu: Kąt lub Łuk przy użyciu trzech punktów. Aby uzyskać więcej informacji o trybach rysowania polilinii, przejdź do zagadnienia: Tworzenie polilinii.

3.Następnie wybierz z listy funkcji typ: Kurtyna lub Kotara i wysłona. Zdefiniuj inne parametry domyślne narzędzia. Parametry te można edytować później w palecie Info. Niektóre parametry nie są jednak dostępne dla kotar i wysłon.

5.Kliknij, aby wyznaczyć koniec segmentu i początek następnego. Kontynuuj rysowanie segmentów w ten sposób, aż obiekt zostanie zakończony, a następnie kliknij dwukrotnie.

Po utworzeniu obiektu można zmienić jego kształt, klikając go dwukrotnie. Narzędzie Przekształć obiekt zostanie automatycznie aktywowane, gdy zmieniasz kształt obiektu bezpośrednio na rysunku.

Parametr	Opis
Funkcja	Zaznacz opcję: kurtyna lub kotara i wysłona. W przypadku stelaża do kotar, przejdź do: Wstawianie stelaży do kotar (ang. Pipe-and-Drape) .
Regulowana długość	Wprowadź regulowaną długość obiektu (dla kurtyn i wysłon).
Wysokość	Wprowadź wysokość obiektu.
Wys. krawędzi górnej	Zdefiniuj wysokość górnej części kurtyny lub wysłony. Należy wziąć pod uwagę wysokość kurtyny.
Wys. krawędzi dolnej	Zdefiniuj wysokość dolnej części kurtyny lub wysłony (tj. odległość od podłogi do dolnej krawędzi kurtyny).
Pokaż linię środkową	Jeżeli klikniesz tę opcję, w rzucie 2D/głównym zostanie wyświetlona linia środkowa (linia odniesienia) kurtyny lub wysłony.
Pokaż znaczniki	Wybierz jedną z opcji umieszczenia znaczników: na początku, na końcu lub obu końcach kurtyny. Ewentualnie zaznacz opcję „Brak”.
Dodaj drążek	Kliknij, aby dodać drążek na kurtynę. Jego długość jest taka sama jak długość kurtyny.
Dodaj szynę	Kliknij, aby dodać szynę.
Szerokość szyny	Wprowadź szerokość szyny.
Pokaż mechanizm kurtyny	Kliknij jedną z opcji, aby pokazać mechanizm kurtyny po lewej lub prawej stronie szyny. Gdy zaznaczysz „Brak”, mechanizm pozostanie ukryty.
Dodaj elektromagnes	Kliknij, aby dodać elektromagnes.
Przesunięcie do środka	Ten parametr wskazuje odległość od zakończenia kurtyny, czyli od miejsca, w którym znajduje się pierwszy elektromagnes.
Planowany odstęp	Wprowadź planowany odstęp między elektromagnesami.
Rzeczywisty odstęp	W tym polu zostanie wyświetlony rzeczywisty odstęp między elektromagnesami.
Łączna liczba elektromagnesów	Ten parametr wskazuje łączną liczbę elektromagnesów.
Otwarcie od	W przypadku kurtyny jej rozsuwanie może zaczynać się od środka na boki lub od jednego z końców (tj. od początku w prawo lub od końca w lewo).
Szerokość otworu	Jeżeli wybrałeś typ otwarcia, ten parametr określa szerokość otworu.
Pokaż kurtynę w rzucie 2D/głównym	Kliknij tę opcję, aby wyświetlić otwarty segment kurtyny w rzucie 2D/głównym za pomocą linii przerywanej.
Odwróć strony	Ten parametr, w przypadku kotar i wysłon, odwraca kurtynę na drugą stronę linii odniesienia.
Całkowita długość kurtyn	Ten parametr wskazuje całkowitą długość kurtyn (dla łukowych kurtyn).
Długość pojedynczej kurtyny	Wprowadź długość pojedynczego pasa kurtyny.
Min. długość zakładki	Ten parametr wskazuje minimalną długość zakładki.
Drapowanie (%)	Ta opcja określa stopień drapowania kurtyn w procentach. To zaś wpływa na parametr Łączna liczba kurtyn.
Łączna liczba kurtyn	W tej sekcji zostanie wyświetlona wymagana liczba kurtyn w oparciu o określoną długość pojedynczej kurtyny.
Pokaż znaczniki przerw	Zaznacz tę opcję, aby umieszczać znaczniki w miejscach, gdzie kończy się jedna kurtyna, a zaczyna następna.
Pokaż zakładki	Kliknij, aby pokazać zakładki.
Uproszczony widok 2D	Kliknij tę opcję, aby tymczasowo uprościć rzut 2D/główny kurtyny lub wysłony, pokazując obiekt jako linię.
Uproszczony widok 3D	Kliknij tę opcję, aby tymczasowo uprościć widok 3D kurtyny lub wysłony, pokazując obiekt jako płaską powierzchnię.
Szerokość fałdy	Zdefiniuj szerokość fałdy.
Głębokość fałdy	Zdefiniuj głębokość fałd.
Odwróć fałdy	Kliknij tę opcję, aby odwrócić fałdy.
Dostosuj pkt początkowy	W przypadku wysłon ten parametr wskazuje przesunięcie punktu początkowego obiektu.
Dostosuj pkt końcowy	W przypadku wysłon ten parametr wskazuje przesunięcie punktu końcowego obiektu.
Opcje graficzne 3D	Kliknij, aby w oknie „Opcje graficzne 3D” edytować atrybuty graficzne obiektu w 3D; zob. Definicja opcji 3D dla tekstyliów scenicznych .
Bieżąca opcja	Tutaj wyświetlana są bieżące ustawienia 3D.
Lokalizacja	Wprowadź uwagi dotyczące położenia kurtyny lub wysłony.
Kolor materiału	Wprowadź uwagi dotyczące koloru materiału (nie ma to wpływu na ogólny widok kurtyny).
Typ materiału	Wprowadź uwagi dotyczące typu materiału (nie ma to wpływu na ogólny widok kurtyny).
Wykończenie kraw. górnej	Wybierz typ wykończenia górnej krawędzi kurtyny lub wysłony.
Odstęp	Wprowadź odstęp między elementami wykończenia, takimi jak troki, haki, karabińczyki, rzepy lub oczka.
Wykończenie kraw. dolnej	Wybierz typ wykończenia dolnej krawędzi kurtyny lub wysłony.
Wykończenie kraw. bocznych	Wybierz typ wykończenia boków kurtyny lub wysłony.
Zapas tkaniny (%)	Wprowadź uwagi dotyczące zapasu tkaniny dla kurtyny lub wysłony (nie ma to wpływu na ogólny widok kurtyny).
Podszewka	Wprowadź uwagi dotyczące materiału, z którego ma być wykonana podszewka.
Komentarz	Wprowadź różne potrzebne informacje, takie jak: numer magazynowy lub inne dane.
Tekst	Kliknij, aby w oknie „Tekst”, edytować atrybuty graficzne etykiet; zob. Formatowanie etykiet dla tekstyliów scenicznych .
Domyślne położenie tekstu	Etykiety można przesuwać przeciągając ich punkt kontrolny. Ta opcja przywraca ich domyślną lokalizację.
Klasy	W oknie dialogowym Klasy przypisz odpowiednią klasę elementom obiektu. To pozwoli Ci wyświetlić elementy w standardowym trybie widoczności (tj. jako widoczne, niewidoczne lub wyszarzone). Użyj domyślnej klasy, wybierz klasę z listy dostępnych na rysunku lub utwórz nową klasę. Wybierz z listy <Tekstylia sceniczne>, aby atrybuty elementów obiektu należały do tej samej klasy co cały obiekt. ● Przedrostek klasy: Wprowadź domyślny przedrostek klasy, który ma być stosowany do elementów obiektu. Kliknij przycisk Przypisz domyślną klasę z przedrostkiem, aby ustawić predefiniowane klasy domyślne, poprzedzone podanym przedrostkiem. Ten system ułatwia klasyfikację. ● Przypisz domyślną klasę z przedrostkiem: Kliknij ten przycisk, aby użyć domyślnych klas do wszystkich elementów. Gdy zdefiniowałeś Przedrostek klasy, będzie on poprzedzał klasy. ● Elementy obiektu: Dla każdego elementu obiektu zdefiniuj domyślną nazwę klasy. Wyświetlone w sekcji nazwy klas mają zastosowanie do elementów.
Aktualizuj	Kliknij ten przycisk, aby zaktualizować obiekt po wprowadzeniu zmian w palecie Info.
Obciążenie	Tkaniny sceniczne są uznawane za obciążenie rozłożone w obliczeniach Braceworks. To oznacza, że kurtyna musi być równoległa do systemu podwieszenia. Informacje o obciążeniu są używane do kalkulacji i raportów Braceworks (wymagana jest wersja Braceworks).
Uwzględnij w obliczeniach (wymagana wersja Braceworks)	Kliknij, aby uwzględnić tekstylia sceniczne w obliczeniach konstrukcyjnych Braceworks.
Nazwa grupy obciążeń	W przypadku tekstyliów ta kategoria obciążeń nosi zawsze nazwę: Scenografia.
ID obciążenia	Wprowadź unikatowy identyfikator obciążenia do celów informacyjnych w raportach.
Nazwa obciążenia	To jest nazwa obciążenia, do której należy obiekt w kalkulacjach obciążenia.
Obciążenie rozłożone	W tym polu należy wprowadzić wartość obciążenia rozłożonego. Zmiany mają również wpływ na całkowity ciężar.
Całkowity ciężar	W tym polu wyświetlany jest całkowity ciężar obiektu.
Parametry punktów kontrolnych	Dzięki nim można edytować punkty kontrolne ścieżki, której kształt jest podstawą obiektu; zob. Modyfikacja punktów kontrolnych obiektów.