Ważną cechą wtyczek jest ich elastyczna integracja z Vectorworks. Polecenia, narzędzia i obiekty należące do wtyczek działają w identyczny sposób jak inne polecenia, narzędzia lub obiekty, będące integralną częścią Vectorworks. Tak jak w przypadku wbudowanych poleceń, polecenia należące do wtyczek można ustawić w taki sposób, aby wyświetlały się tylko po spełnieniu określonych warunków, takich jak widok 2D/3D lub określone zaznaczenie. Po wybraniu polecenia lub narzędzia, skrypt wraz ze wszystkimi danymi przynależnymi do wtyczki zostanie załadowany do pamięci, a następnie wykonany. Vectorworks wykorzystuje dane z wtyczki, czynności użytkowników (takie jak snapowanie) i środowisko dokumentu, aby wykonać polecenie lub zastosować narzędzie. Również w przypadku zaszyfrowanych narzędzi można korzystać z Inteligentnego kursora i innych funkcji oferowanych w Vectorworks.
Wtyczki posiadają właściwości zarówno narzędzi, jak i symboli. Można je dodać do palety narzędzi i wtedy będą spełniać funkcję narzędzi, ale jednocześnie przy ich pomocy będzie można wstawiać obiekty do dokumentu w podobny sposób jak w przypadku symboli. Obiekty wywoływane są również przez konkretne czynności wykonywane w dokumencie. Wprowadzone obiekty można edytować za pomocą palety Info, w której znajdują się wartości definiujące ich właściwości. Także globalne zmiany w dokumencie mogą spowodować wykonanie skryptu. Parametry te sprawiają, że obiekty utworzone za pomocą wtyczek można wyświetlać w dokumencie na wiele różnych sposobów.
Wtyczek można również używać w kombinacji z Menedżerem zasobów, celem utworzenia wstępnie zdefiniowanych obiektów, które wymagają tylko minimalnej modyfikacji po ich wprowadzeniu do dokumentu. Tworzenie i dostęp do bibliotek zawierających obiekty o różnych konfiguracjach, utworzonych na podstawie jednego obiektu wtyczkowego, jest bardzo prosty za pośrednictwem Menedżera zasobów.
Obiekty parametryczne mogą powstać na bazie punktu, linii, prostokąta lub ścieżki. Poszczególne typy różnią się sposobem wstawienia i edytowania.
● Obiekt na podstawie punktu: Obiekt parametryczny na podstawie punktu wstawia się do rysunku pojedynczym kliknięciem, wyznaczającym jego położenie. Kolejnym kliknięciem wyznacza się kąt obrotu. Tego typu obiektów nie można edytować (skalować ani obracać) za pomocą kursora. Do ich edycji używa się palety Info.
● Obiekt na podstawie linii: Obiekt parametryczny na podstawie linii wstawia się do rysunku dwoma kliknięciami, wyznaczającymi długość i orientację linii. Tego typu obiekty można edytować (skalować lub obracać) za pomocą punktów kontrolnych na jednym z końców linii. Do ich edycji można także użyć palety Info.
● Obiekt na podstawie prostokąta: Obiekty parametryczne na podstawie prostokąta wstawia się do rysunku za pomocą trybu Wstaw przy użyciu linii osi (za pomocą trzech kolejnych kliknięć wyznacz położenie, długość i szerokość) lub za pomocą trybu Wstaw przy użyciu krawędzi (za pomocą trzech kolejnych kliknięć wyznacz wierzchołek, długość i szerokość). Tego typu obiektu można skalować za pomocą punktów kontrolnych lub w palecie Info.
● Obiekt na podstawie ścieżki: Obiekty parametryczne na podstawie ścieżki tworzy się za pomocą serii kliknięć, wyznaczających wierzchołki wzdłuż ścieżki. W zależności od ścieżki rozróżniamy dwa typy obiektów utworzonych na podstawie ścieżki. Obiekt utworzony przy użyciu ścieżki 2D wykorzystuje jako ścieżkę polilinię, natomiast obiekt utworzony przy użyciu ścieżki 3D - krzywą NURBS 3D. Tego typu obiekty można edytować bezpośrednio na rysunku za pomocą narzędzia Przekształć obiekt. Ewentualnie użyj polecenia Modyfikacja > Edytuj grupę lub skorzystaj z palety Info.