Jeśli renderując okno widoku w trybie „Nie pokazuj linii ukrytych”, nie uzyskasz satysfakcjonującej geometrii 3D, możesz zamiast tego skorzystać z komponentów 2D wygenerowanych z definicji symboli i niektórych obiektów parametrycznych (Zagadnienie: Komponenty 2D do definicji symboli i obiektów parametrycznych). Poniżej opisaliśmy zalecany proces pracy, ukierunkowany na przygotowanie i zastosowanie komponentów 2D definicji symboli i obiektów parametrycznych.
● Dostępne w menu kontekstowym polecenie Edytuj komponenty 2D można zastosować do definicji symbolu lub obiektu parametrycznego z poziomu Menedżera zasobów lub do konkretnego egzemplarza symbolu lub obiektu parametrycznego istniejącego na rysunku. Wybór tego polecenia aktywuje specjalny tryb edycji obiektu, umożliwiający tworzenie i modyfikowanie różnych widoków komponentów 2D (zob. Tworzenie komponentów 2D do definicji symboli i obiektów parametrycznych), a w przypadku definicji symboli edycję komponentów 3D i otworów w ścianach 3D.
Bez względu na to, czy tryb edycji zostanie aktywowany z poziomu Menedżera zasobów czy wystąpienia symbolu na rysunku, wprowadzane w nim zmiany mają w dalszym ciągu zastosowanie do definicji symbolu. Poszczególne obiekty parametryczne na rysunku można edytować osobno, jeśli zezwala na to przypisany do nich styl obiektu parametrycznego.
● Jeśli niektóre komponenty 2D nie zostaną wyświetlone w oknie widoku w prawidłowej kolejności, zmień położenie płaszczyzny mieszczącej komponenty 2D w stosunku do powierzchni bryły brzegowej obejmującej obiekty (zob. Przenoszenie komponentów 2D definicji symboli i obiektów parametrycznych).
● Jeśli komponenty 2D i 3D definicji symbolu mają zostać użyte na rysunkach w różnych skalach, upewnij się, czy ustawienia komponentów zostały zdefiniowane dla różnych poziomów szczegółowości (zob. Różnicowanie stopnia szczegółowości w komponentach 2D i 3D definicji symboli i obiektów parametrycznych).
● Edytowane wcześniej komponenty nie aktualizują się automatycznie, kiedy dokonasz zmian w obiekcie parametrycznym. W efekcie okna widoku mogą wyświetlać nieprawidłowe dane. Dlatego po zakończeniu edycji obiektu parametrycznego należy samodzielne zaktualizować zmienione komponenty 2D. Możesz też usunąć komponenty 2D (zob. Usuwanie komponentów niestandardowych 2D należących do obiektów parametrycznych).
● Podczas tworzenia lub edycji symbolu możesz opcjonalnie zdefiniować jego ustawienia w sposób umożliwiający jednoczesne wyświetlanie komponentów 2D i 3D definicji symbolu w tym samym oknie widoku, renderowanym w trybie „Nie pokazuj linii ukrytych” (zob. Wyświetlanie komponentów 2D i 3D definicji symboli w tym samym oknie widoku).
● Podczas tworzenia lub edycji okna widoku wyrenderowanego w trybie „Nie pokazuj linii ukrytych”, ustawionego w widoku 3D, w rzucie ortogonalnym, zaznacz opcję Pokaż komponenty 2D i zdefiniuj Stopień szczegółowości, aby zapewnić prawidłowy widok obiektów. Komponenty 2D wyświetlane są tylko w przypadku obiektów położonych prostopadle do kamery; komponenty 3D wyświetlane są w przypadku innych obiektów.
● Oprócz okien widoku renderowanych w trybie „Nie pokazuj linii ukrytych”, także warstwy projektowe dopuszczają użycie różnych stopni uszczegółowienia komponentów 3D symboli, co może poprawić przejrzystość złożonych projektów. Aby automatycznie zapewnić prawidłowy stopień szczegółowości zgodny ze skalą warstwy projektowej, zaznacz w Preferencjach dokumentu opcję Automatyczny stopień szczegółowości dla warstw projektowych (zob. Preferencje dokumentu: karta Widok).
● Widok komponentów symboli i obiektów parametrycznych można także wybrać w Menedżerze zasobów (zob. Organizacja okna Menedżera zasobów i Polecenia w menu kontekstowym Listy zasobów) i komórkach arkuszy kalkulacyjnych (zob. zakładkę Obrazy w oknie Format pola).